Op 10 en 11 mei kregen de leerlingen van de tweede klassen les van twee docenten van De school der poëzie uit Amsterdam. In blokken van twee uur zorgden Dasja Koot en Caroline Kramer dat de tweedeklassers kennis maakten met de “schone kunst der Poëzie”, want aan het niveau van de sinterklaasgedichten, hoe grappig ze ook zijn, werd en maandag zeker ontstegen.

In het eerste lesuur werd door middel van zeer toegankelijke en wat moeilijkere gedichten, stijlfiguren en ook kunstgrepen uitgelegd hoe gedichten worden gemaakt en door strofes worden samengesteld. Dasja en Caroline gebruikten een stappenplan, zodat het begrip wat minder abstract werd. 

In het tweede lesuur gingen de leerlingen zelf aan de slag. Sommigen kregen de smaak op de dusdanige manier te pakken dat zij de prachtigste gedichten maakten.

Dasja en Caroline hebben een paar van deze leerlingen gevraagd of hun gedichten op de website van De school der poëzie geplaatst mochten worden. Dit mocht natuurlijksprekend, want dit is natuurlijk een grote eer (www.schoolvoorpoezie.nl). Dasja en Caroline waren zeer te spreken over de creativiteit en inventiviteit van de leerlingen. Om Dasja te citeren: "Het ging bijna van een leien dakje". Ze hebben prima met de leerlingen gewerkt en men had de indruk, dat de tweedeklassers het (stiekem) toch ook wel interessant vonden. 

Een paar voorbeelden:

MIJN TEXEL

Ik voel de wind

lopen door de dijken

Op dit meestal koude eiland

de zon zo helder als kristal

De zon is zo zeldzaam warm

zomers schijnt de zon te hard

mijn schaduwen houden vol

gelukkig voelen zij de wind

Delina

Paradijs

Ik wandelde langs de ondiepe kust

Naderde de vissen bij het koraal

Ging zitten

denkend over het paradijs waar ik was

Ik stond op en wandelde verder

Het koraal bloeide

Ik dook onder water

Rustgevend water

Maaike-Zhang

Verdwaald

Ik doe de vrijheid

Waai naar het donker

Vreet mijn angst

Vrees mijn ontvoering

Ik wandel naar de ontsnapping

Denk zwart-wit

Slik mijn nieuwsgierigheden in

Ik beval van de modder

Jette Kraanen

Daar is verdriet

Ik haal mijn glimlach weg 

Beschrijf mijn verdriet

Ik stoor me niet meer

Aan de bomen die meekijken

Ik denk aan morgen

Draag mijn glimlach weer

Hef mijn ogen op

Maar het is donker hier

Ik laat mijn verdriet verbleken

De glimlach lacht niet echt

Niemand ziet door mijn lach

hoe mijn hart huilt

Maaike P

Ik straal de warmte uit

De kou komt naar binnen

Ik slaap met mijn ogen open

Zodat mijn oren kunnen dromen

Ik streef naar een lichaam

Ik dans ontmoette mezelf 

Ik stroom vol met leegte

Onrust breekt uit

Ik zie wel honderd spiegels

Maar mezelf niet

Temwani