Schoolkrant

In dit interview lees je hoe het nu met Peter van Nijen gaat. Na ruim 37 jaar gewerkt te hebben op de OSG geniet hij nu van z’n vrije tijd. Hij is nog wel op school te vinden als vertrouwenspersoon.

1. Kunt u zich kort voorstellen voor de mensen die u nog niet kennen?

Ik ben Peter van Nijen, ben bijna 67 jaar en ben geboren op de Veluwe. Daarna heb ik negen jaar in Amersfoort gewoond. Omdat mijn vader beroepsmilitair was, ben ik als 9- jarige naar Duitsland verhuisd en daar heb ik ook automatisch de Duitse taal geleerd. Ik heb daar 3,5 jaar gewoond, daarna ben ik verhuisd naar Deventer en ben ik daar ook naar de middelbare school gegaan. Deventer is eigenlijk ook een beetje mijn thuisplaats, want de meeste familie komt daar ook vandaan.

2 Hoe was u als leerling vroeger?

Ik was een hele lastige leerling. Ik was heel eigenwijs en ook heel kritisch naar leraren toe. En dus ook bij de zwakkere docenten wist ik precies wat de zwakke punten waren. Dit heeft mij later heel goed geholpen bij mijn werk, omdat ik weet hoe vervelend leerlingen kunnen zijn. En doordat ik wist wat ze allemaal konden doen, kon ik daar makkelijk op inspelen en proberen te voorkomen dat iets zou gebeuren. Ik vond vroeger ook als leerling dat er heel weinig naar mij werd geluisterd en als er iets aan de hand was op school dan kon je nergens heen.

3. U bent inmiddels niet meer werkzaam op de OSG. Hoelang heeft u op de OSG gewerkt en wat voor functies heeft u allemaal op de OSG gehad?

Ik heb van 1981 tot 2018 gewerkt op de OSG. Ik ben hier echt als jonkie begonnen. In het begin kreeg ik ook vaak wel op m’n donder, dan had ik weer iets gezegd wat eigenlijk niet kon. Ik heb Duits en geschiedenis gegeven en ik ben ook docentbegeleider geweest. Als er bijvoorbeeld nieuwe docenten kwamen, dan probeer je die zo goed mogelijk te helpen. Daarnaast heb ik heel lang met een groep het examenfeest georganiseerd. Dat gaven we altijd een dag voordat de uitslag bekend werd. Een keer hebben we de hele aula volgestort met zand om een soort Beach Party te houden, het was overigens vroeger ook het enige feest waar alcohol gedronken mocht worden.

4. Hoe bent u op de OSG terechtgekomen?

In de tijd 1981 was het heel moeilijk om een baan te vinden. Ik denk dat ik ongeveer 63 sollicitatiebrieven gestuurd heb in heel Nederland. Ik heb uiteindelijk twee gesprekken gehad, dat tweede gesprek was hier op de RSG (zo heette vroeger de OSG). In eerste instantie was ik daar niet aangenomen, een vriendin van mij kreeg die baan. Maar de school twijfelde en nadat ze een week erover na hebben gedacht, wilde ze haar die baan toch niet geven en kwam ik alsnog in beeld. Dat is echt wel het grootste geluk van mijn leven geweest. Omdat ik op een school terechtkwam, waar ik het ontzettend naar me zin heb gehad en nog steeds heb. Het werken hier op school, heb ik met heel veel plezier gedaan. Sinds 2018 ben ik met een soort voorpensioen, want binnenkort ga ik echt met pensioen.

5. Waarom bent u docent geworden vroeger?

Ik wist vanaf het begin al dat ik docent wilde worden. Op mijn opleiding waren er ook drie docenten die echt een voorbeeld voor mij waren hoe ik het ook zou willen doen.

6. Welke gebeurtenis is u het meeste bijgebleven op de OSG?

Dat is een trieste, dat is het overlijden van een mentorleerling van mij die in 1997 hersenvliesontsteking kreeg en daarna binnen een paar uur overleed. Dat is mij echt het meest bijgebleven. Ik ga nog regelmatig naar haar graf toe en ik schrijf ook één keer per jaar iets voor haar, maar dat heeft echt een fikse indruk op mij gemaakt.

7. Wat is het gekste wat u heeft meegemaakt op de OSG?

Ik herinner me nog een examenstunt waarbij ze overal dieren hadden neergezet. Je had toen een kapstok van de docenten en daar stonden allemaal schapen Je was altijd wel gespannen als docent bij zo’n examenstunt, want er waren soms ook minder leuke dingen.

8. Wat vond u het leukste aan het werken op de osg?

Het ging mij eigenlijk helemaal niet om het vak zelf, maar het feit dat leerlingen laten zien wat ze kunnen en het vertrouwen in zichzelf kunnen opbouwen. En zien dat leerlingen steeds zelfstandiger worden, dat vind ik het allerleukste. Maar ook het persoonlijk contact. Ook zie ik nog heel veel oud-leerlingen van mij. Mijn tandarts, huisarts en notaris zijn allemaal oud-leerlingen van mij.

9. Wat vond u minder leuk aan het werken op de OSG?

Er was een tijd geweest dat de school onder grote druk van de gemeente stond, omdat er wat conflicten waren. Op een gegeven moment nam toen de toenmalige rector Henk de Vries afscheid van de OSG, dat had trouwens helemaal niks met die conflicten te maken. Daarna kregen we hier allemaal mensen in de leiding die echt overal vandaan kwamen, waardoor er een hele nare sfeer op school was. Ook de manier hoe er met ons werd omgegaan was niet prettig.

10. Mist u school nog weleens?

Ik heb natuurlijk een ideale functie gekregen op de OSG, namelijk vertrouwenspersoon. Dat doe ik samen met mijn vriendin Annie Drijver. Aan de ene kant heb ik heel veel vrije tijd en heb ik geen verantwoordingen meer over dat ik op een bepaald moment een les moet geven. En aan de andere kant kan ik doordat ik vertrouwenspersoon ben toch nog contact met iedereen houden en natuurlijk ook mensen helpen.

11. Wat doet u nu, nu u pensioen heeft?

Ik ga veel naar buiten, lees en luister naar muziek. Ook lees ik graag de krant en geniet van niks doen.

12. heeft u nog iets toe te voegen?

Ik heb een keer een hernia gehad en toen kon ik vier maanden niet naar school. Toen heb ik de mondelingen van Duits bij mij thuis afgenomen en vanaf dat moment dacht ik: het is wel leuk om dat elk jaar te doen. Ik heb een bijkeuken, daar stond dan alles waarmee de leerlingen zich konden voorbereiden op het mondeling. Dan haalde ik ze op een gegeven moment op en dan deden we in mijn woonkamer het mondeling. Het was ook altijd zo als leerlingen niet bij mij thuis het mondeling wilden doen, dan deden we het gewoon op school. Of als je mondeling slecht ging en je had toch wat zenuwen door dat huis dan deden we het gewoon nog een keer over op school.

Dit was het interview met meneer van Nijen. Binnenkort volgen er nog meer interviews met oud-medewerkers van de OSG! 

 geschreven door: Michael