Schoolkrant

In dit interview lees je hoe het nu met mevrouw Schrama gaat. Ze heeft ruim 10 jaar op de OSG gewerkt, van 2007 tot 2017. En ze geniet nu van haar vrije tijd.

Voor de mensen die nog niet weten wie u bent, zou u zich kort willen voorstellen?

Ik ben Carla Schrama, inmiddels al 72 jaar. Ik ben geboren op Texel en heb 25 jaar in Amsterdam gewoond. Eerst gestudeerd en daarna gewerkt, onder andere bij jongerencentra/poppodia en ook in het bedrijfsleven en in het vrouwencafé.

Inmiddels ben ik alweer meer dan 25 jaar terug op Texel. De stad heb ik nooit echt willen missen, maar nu ben ik wel vaak heerlijk buiten en hier woont ook mijn familie.

U bent nu niet meer werkzaam op de OSG, maar hoelang heeft u op de OSG gewerkt en wat voor functies heeft u allemaal op de OSG gehad?

Ik heb 10 jaar op de OSG gewerkt. De eerste vijf jaar als pedagogisch conciërge, iedereen die er werd uitgestuurd moest zich bij mij melden. Ik had een leuk ingericht lokaal waar je dan het uur uit moest zitten. Er kwamen leerlingen uit alle klassen en van alle niveaus. De brugklassers mochten op de bank de Donald Duck lezen tegen de schrik. Voor de oudere leerlingen die hun spullen niet bij zich hadden gaf ik de rijtjes op van de werkwoorden hebben en zijn. Zo van: ik heb, jij hebt, wij hebben. En dat in alle talen die je had: Nederlands, Engels, Duits en/of Frans. Dan gaf ik een cijfer en vond iedereen het geweldig als je dan een 8 of een 9 kreeg. En je vergat dan het gedoe waarom je er ook alweer uit was gestuurd. 

Mijn laatste vijf jaar op de OSG was ik teamassistent bij de mavo bij mevrouw Van Schie. Een hele fijne baan, toen was het nieuwe gebouw ook net klaar en bemande ik de balie, waar nu de leerlingenbalie staat.

Waarom wilde u vroeger docent worden?

Ik was dus eigenlijk geen docent, oorspronkelijk was ik jongerenwerker. Dat heb ik ook 10 jaar gedaan. Bijvoorbeeld heb ik de spullen voor de oefenkelders geregeld, het Skatepark opgericht, Time Out geëxploiteerd, samen met jongeren en de Brijder in De Koog drugsvoorlichting gegeven, Vrij Veilig acties gehouden, met een hele bus vol jongeren naar Pinkpop geweest, de Jongeren Vakantiekaart geïntroduceerd en nog een heleboel andere activiteiten georganiseerd ook in de buitendorpen. Een geweldige tijd, dat zie je wel.

In Amsterdam had ik dat soort werk ook gedaan, dus ik wist wel een beetje wat jongeren leuk vonden. En ik vind jongeren sowieso hartstikke leuk, dus school was voor mij ook dé place to be.

Welke gebeurtenis is u het meeste bijgebleven op de OSG?

Ik mocht in die tijd ook de Leerlingenraad ondersteunen en in het laatste jaar van binnen het oude gebouw hebben we toen een moodboardcompetitie gehouden. Wel 100 eerlingen hebben toen geplakt en geknipt om te laten zien wat zij de mooiste inrichting voor het nieuwe gebouw vonden. De architect heeft toen de beste moodboards uit de hele expositie gekozen en gebruikt als inspiratie bij zijn ontwerp. Ik vond het nieuwe gebouw ook meteen geweldig, maar jullie weten natuurlijk niet anders. En ik vind de inrichting elk jaar toch nóg weer mooier worden.

Wat vond u het leukste aan het werken op de OSG?

Ik weet nu ook eigenlijk niet wie ik leuker vond om mee te werken, de docenten, de conciërges of de leerlingen. Met allemaal eigenlijk. De dagen vlogen me voorbij. En we hadden vaak genoeg lol. Ik deed dan bijvoorbeeld tijdens een studie-uur met leerlingen het dansje van de Wizard of Oz als het een beetje te rumoerig werd. Melig natuurlijk. Maar wat ik nou echt fantastisch vond, waren de optredens van leerlingen bij de diploma-uitreikingen. Zo goed en zoveel talent. Elke keer weer genieten!

Wat vond u minder leuk aan het werken op de OSG?

Het was een tijdje minder leuk, omdat alles werd gereorganiseerd en iedereen eigenlijk iets anders wilde. Maar gelukkig is dat allemaal weer goed gekomen.

Wat doet u nu, nu u pensioen heeft?

Ha, ik woon nu in de Tuunen, dus ik tuinier. Ik heb bijvoorbeeld voor het eerst van mijn leven aardappels geteeld. Lekker! En verder zit ik op het popkoor van Artex, op yoga, ik ga best vaak naar Ceres en natuurlijk ook naar Amsterdam om mijn oude vrienden en vriendinnen te bezoeken. Luxe om zo veel vrije tijd te hebben!

Mist u school nog weleens?

Tuurlijk. Af en toe kom ik er nog, bijvoorbeeld om de bordjes van de lokalen aan te passen. En dan is iedereen heel aardig en vind ik het super om iedereen die ik ken nog weer een keer te zien. In Amsterdam was ik best activistisch en ik wil daarom wel eens meedoen op school met de Paarse Vrijdag als dat kan.

Dit was het interview met mevrouw Schrama. Binnenkort volgen er nog meer interviews met oud-medewerkers van de OSG! 

Geschreven door: Michael