No module Published on Offcanvas position

Schoolkrant

Karin Mol's coronaklap

In februari 2020 vond de eerste coronabesmetting plaats in Nederland. Meer dan twee jaar geleden nu. Een maand later gingen de eerste maatregelen in. Je moest je handen vaker wassen, in je elleboog niezen en je mocht elkaar de hand niet meer schudden. Diezelfde maand al gingen we in gedeeltelijke lockdown. De horeca sluit, ook scholen gaan dicht. Banen en inkomens moeten beschermd worden. De coronaperiode heeft effect gehad op iedereen. Karin Mol, kunstdocent voor zowel vmbo-basis als vwo op de OSG De Hogeberg, heeft ook om moeten gaan met de ‘coronaklap’.

Karin groeide op in Nijkerk met moeder en vader als enig kind, vanaf jongs af aan wist ze al dat kunst haar passie was. Haar creatieve en drukke hoofd paste dan ook perfect tussen haar soortgenoten op de AKI in Enschede waar zij autonome kunst studeerde. Hierna deed ze een leraren opleiding, en kwam ze erachter dat ze het ook heel leuk vond! Uiteindelijk kwam ze via een vriendin terecht op de OSG de Hogeberg. Hier is zij docent geworden om de leerlingen verder te helpen, met als ultiem doel: jou je diploma te bezorgen.

Corona

Maar toen raakte Karin in mei 2021 plotseling besmet met het coronavirus. De eerste week was ze optimistisch, maar in de tweede week begon de extreme benauwdheid toe te slaan, net als de vermoeidheid, hoofdpijn en alle andere neveneffecten die erbij horen. Opeens was het niet meer de vraag of ze volgende week weer kon werken, maar of ze in het ziekenhuis zou belanden. In het ziekenhuis kwam ze gelukkig niet terecht, maar op school ook niet. Ze vergelijkt de situatie met een batterij; toen zij corona kreeg was deze batterij op. En wat ze eigenlijk wou doen was deze batterij even opladen en dan gelijk weer aan de slag te gaan. Het probleem was dan alleen dat de batterij dan binnen no time weer op was. Ze moest dus de batterij volledig laten opladen. Dit bleek aardig wat tijd te kosten. Een half jaar later is Karin dan pas ook weer terug te vinden op school.

Op weg naar herstel

Na maandenlang onder streng advies van haar bedrijfsarts stilgezeten te hebben is Karin weer terug. Meteen merkte ze dat er veel prikkels waren die zij niet meer gewend was. Wennen is het, de energie die zo’n schooldag vergt is enorm, vertelt Karin. En daarnaast heeft ze dan ook nog eens een eigen bedrijf. Vrij vroeg is de dag voor haar dan ook wel afgelopen. Verder merkt ze dat haar spontaniteit minder is. Niet het gebrek eraan, maar de energie die het kost. Het spontane weekendje ergens heen, omdat het kan, is een stuk onwaarschijnlijker. Wel denkt ze dat naarmate de tijd verstrijkt de negatieve effecten die corona op haar leven hebben gehad steeds minder zullen worden. Er zijn natuurlijk nog steeds dingen die ze niet of onvolledig kan doen, maar na een gesprek met haar te hebben gehad is het duidelijk dat ze optimistisch is over een volledig herstel. Ze zegt ook dat optimisme en geloven in jezelf belangrijk is. Waar een wil is, is een weg, komt het erop neer.

Invloed coronapandemie op lesgeven

Als ik haar vraag of de coronapandemie invloed heeft gehad op hoe zij lesgeeft, geeft zij aan dat ze het gevoel heeft dat zij de leerling minder goed kon sturen. Vooral doordat zij een praktijkvak geeft waar je persoonlijk tips en trucjes geeft, heeft dit haar in de weg gezeten. Normaal gesproken loopt zij door de klas rond, inspecterend wat bij wie goed of fout gaat, wie hulp nodig heeft. Op het moment dat de anderhalve meter regel inging en zij minder overzicht had over de leerling en diens voor- of achteruitgang, voelde zij zich over het algemeen als een ‘minder goede docent’.


De effecten hiervan merkt Karin vooral nu, geeft zij aan. Doordat de opties in de lessen beperkt waren (iedereen moest zich namelijk aan de anderhalve meter afstand houden), en vaardigheden niet ontwikkeld werden zoals deze normaal gesproken zouden worden, merkte zij dat sommige leerlingen minder meekregen.
Ook denkt ze dat het mogelijk is dat de constante afwisseling van school- naar thuisonderwijs tijdens deze coronaperiode en de fluctuerende coronamaatregelen een effect hebben gehad op de leerlingen. De belangrijkste ingrediënten in het leren, namelijk de motivatie en de interesse, hebben hier dan ook flink onder geleden merken leerlingen onderling.


Ik hoop dus dat je hieruit hebt gehaald dat het belangrijk is om te onthouden dat, hoewel wij als leerlingen een zware periode hebben gehad of doorgaan, leraren zoals mevrouw Mol dit ook hebben moeten doorstaan. Misschien kun je jezelf, of iemand anders vinden in wat je hebt gelezen. Of misschien niet. Maar als je het momenteel lastig vindt en je hebt hulp nodig, vraag erom. Ga naar je leraar, coach, vertrouwenspersoon of zoek de schoolmaatschappelijk werkster (Cindy Boonstra) op. En houd vooral ook rekening met elkaar, houd elkaar veilig. Als docenten willen dat het raam open blijft of als zij afstand willen behouden, luister dan naar hen.
En, vooral nu het weer kan, zegt Karin: ‘’ga de leuke dingen doen die je kan doen!’’ :)


Wil je om hulp vragen dat niet in verband staat met school?


*Een van de velen plekken waar je kunt praten is Ease (voor de leeftijden 12 t/m 25)
Bereikbaar via: 043-205 81 06 en 06–82410040, of chat via Facebook externe link of Instagram
*Ook heb je de Kindertelefoon (voor de leeftijden 8 t/m 18)
Bereikbaar via: 0800-0432
(Je kunt ook met andere kinderen en jongeren praten op het forum, waar ook vrijwilligers van de Kindertelefoon meekijken.)

Geschreven door: Luna Boer - 4V

Placeholder
Image
Image

Adresgegevens

Haffelderweg 40, Den Burg

Postbus 153, 1790 AD, Den Burg

KvK: 72241713

Contact

Telefoon: +31(0)222-312121
Fax: +31(0)222-314765

E-mail: