Het leven na de OSG: Marije Witte
Even voorstellen
Mijn naam is Marije Witte en ik ben 17 jaar oud. Ik heb vorig jaar mijn diploma gehaald op de OSG. Op dit moment woon ik vijf dagen in Haarlem en ben ik twee dagen op Texel. Op één van de twee dagen dat ik op Texel ben, werk ik in het Slufter-café. Ook hou ik ervan om in het weekend uit te gaan, daar zal je me dan ook op de dansvloer tegenkomen. Iedereen die mij kent zal dit bevestigen. Mensen beschrijven mij als een spontaan, gek en vrolijk persoon. Ik ben het helemaal met hun eens!
Studie
Na de OSG ben ik een theateropleiding gaan doen in Haarlem. Mijn opleiding vergt honderd procent energie, mentale gezondheid en aanwezigheid. Mijn opleiding geeft ons veel uitdagingen om aan te gaan. We leren ons zelf kennen: zowel lichamelijk als geestelijk. Je komt er tijdens de opleiding achter wat je lichamelijke grenzen zijn. Maar ook wat je geestelijk wel en niet aan kan. Elk stukje wat je in je leven hebt meegemaakt zal er uiteindelijk uitkomen.
Met plezier ga ik naar school. Ik zou zelfs met koorts nog naar school willen. Als ik in Haarlem ben, woon ik op mijzelf. In het begin was dit wel even een uitdaging. Alles kwam in een keer op mij af: nieuwe school, nieuwe mensen, nieuwe omgeving en helemaal op mezelf wonen. Er zijn soms echt dagen dat ik uitgeput uit school kom en mij realiseer dat ik nog eten moet maken of dat ik mijn afwas van de dag ervoor nog heb staan. Op school maak ik de gekste en leukste dingen mee.
Hobby
Naast school ben ik weer begonnen met dansen. Ik was hier mee gestopt toen ik mijn diploma gehaald had op de OSG. Sinds een paar weken ben ik weer begonnen met dansen. Ook wonen twee van mijn vriendinnen vlakbij. Zij zijn met mij mee verhuisd naar Haarlem en wonen dan ook ongeveer tien minuten bij mij vandaan. We koken af en toe samen.
Op kamers
In het flatgebouw waar ik woon leer ik steeds nieuwe mensen kennen. Wij wonen met zo’n veertig man per verdieping. Per zeven personen delen wij een wc, douche en keuken. Dat is niet altijd hygiënisch. Ook heb ik in het gebouw een wonderwoman gevonden. Althans: dat is ze voor mij. Ze heet Tatum en woont een verdieping boven mij. Wij zijn best snel heel close geworden en ik kan geen leven meer zonder haar bedenken. Vaak ga ik bij haar langs om thee te drinken en te kletsen over wat we allemaal mee maken. Naast dat het op mijzelf wonen heel leuk is, zijn er ook echt wel een aantal dingen gebeurd die ik liever vergeet. Maar dit zal ik jullie besparen. Ook is het beter voor de mensen die er een rol in spelen om het hier niet over te hebben.
Ik heb gemerkt dat sinds ik op mijzelf woon ik veel meer op mijn telefoon zit. Als ik alleen op mijn kamer zit pak ik best snel mijn telefoon erbij om Instagram, Facebook of Snapchat te checken. Zelf vond ik dat echt slecht van mijzelf en daarom ging ik er steeds meer opletten. Zo pakte ik er dan eerder een boek bij of ging ik poeziëteksten schrijven. Dit helpt mij ook om meer te ontspannen. Soms word ik er echt helemaal gek van dat mijn telefoon continu aan staat. Daarom zet ik hem steeds vaker op 'niet storen' of zet ik mijn data uit. Zo leef ik ook meer in het moment dan dat ik continu in de digitale wereld ben.
Met plezier kijk ik er naar uit wat mijn opleiding mij allemaal gaat bieden en wat ik nog allemaal in het stadje Haarlem ga beleven.
Geschreven door: Marije Witte
